Το ήξερες;
Στον κόσμο μας
Στον κόσμο μου
Αναζήτηση άρθρου
Δημοφιλέστερα εβδομάδας
-
Για τους θαυμαστές του διάσημου μάγου παρουσιάζονται όλα τα ξόρκια της σειράς. Accio → Το ξόρκι Κλήτευσης. Καλεί ένα συγκεκρι... -
Το τέλος της σειράς μόνο « Happy End » δεν επιφύλαξε, καθώς και οι δυο πρωταγωνιστές και ήρωες αυτοκτονούν. Στο τελευταίο επεισό... -
Τα Στρουμφάκια είναι μια φανταστική κοινότητα από μικρά γαλάζια πλάσματα τα οποία ζουν στο Στρουμφοχωριό μέσα στο δάσος. Είναι... -
Ο όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό «πασ’ά» και το εβραϊκό «πεσάχ» (= διάβαση). Το Πάσχα προϋπήρχε ως έθιμο στην αρχαία Αίγυπτο... -
Εκτός από το όνομά τους που διαφέρει αισθητά, οι αλιγάτορες ζουν κατά κανόνα σε γλυκά νερά. Οι κροκόδειλοι (εικόνα αριστερά) από τη...
Δημοφιλέστερες αναρτήσεις
-
Για τους θαυμαστές του διάσημου μάγου παρουσιάζονται όλα τα ξόρκια της σειράς. Accio → Το ξόρκι Κλήτευσης. Καλεί ένα συγκεκρι...
-
Το τέλος της σειράς μόνο « Happy End » δεν επιφύλαξε, καθώς και οι δυο πρωταγωνιστές και ήρωες αυτοκτονούν. Στο τελευταίο επεισό...
-
Τα Στρουμφάκια είναι μια φανταστική κοινότητα από μικρά γαλάζια πλάσματα τα οποία ζουν στο Στρουμφοχωριό μέσα στο δάσος. Είναι...
-
Το ήξερες πως ο στρατιωτικός τρόπος χαιρετισμού οφείλει τις ρίζες του στους ιππότες του Μεσαίωνα; .. Η στολή των Ιπποτών, αποτελο... -
Εκτός από το όνομά τους που διαφέρει αισθητά, οι αλιγάτορες ζουν κατά κανόνα σε γλυκά νερά. Οι κροκόδειλοι (εικόνα αριστερά) από τη...
-
Είναι λάθος των ανθρώπων που συνδέουν ένα από τα δυο ονόματα με το όνομα του Ιησού Χριστού. Μπορεί το ένα να γράφεται με -η (Χρήστο... -
Ο όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό «πασ’ά» και το εβραϊκό «πεσάχ» (= διάβαση). Το Πάσχα προϋπήρχε ως έθιμο στην αρχαία Αίγυπτο...
-
Όχι! H σαρανταποδαρούσα δεν έχει σαράντα πόδια όπως νομίζεις. . Η λατινική ονομασία της σαρανταποδαρούσας είναι «centipede» , ... -
Βρισκόμαστε στον 13ο και 14ο αιώνα, όπου η Ελλάδα βίωσε μια ακόμα σκοτεινή περίοδο. Στα παράλια της γινόταν συνέχεια επιδρομές από... -
Η συγκεκριμένη φράση προήλθε από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Την εποχή της Τουρκοκρατίας ζούσε στην Αθήνα ο Αλβανός Κιουλάκ Βογι...
Γιατί λέμε «Έχασε τ’ αβγά και τα καλάθια»;
Το 1688 η Αθήνα βίωσε μια καταστροφική έξαρση πανούκλας.
Οι νεκροί ήταν χιλιάδες. Όλα τα χωράφια, είχαν γίνει νεκροταφεία. Πολλοί Αθηναίοι, για να σωθούν, πήραν τις οικογένειες τους και τράβηξαν σε διάφορα νησιά. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ένας έμπορος αβγών, ο Ιωάννης Ντερτσίνης. Για να μην αφήσει το εμπόρευμα του να χαλάσει, αποφάσισε να πάρει τα αβγά μαζί του.
Έτρεφε την ελπίδα να τα πουλήσει στους νησιώτες που θα συναντούσε. Κατά την διάρκεια όμως του ταξιδιού, Αλγερινοί κουρσάροι επιτέθηκαν στο πλοίο και τους έπιασαν. Όσοι από τους ταξιδιώτες ήταν νέοι και γέροι, κρατήθηκαν αιχμάλωτοι και μεταφέρθηκαν στο Αλγέρι. Τον Ιωάννη Ντερτσίνη, που ήταν γέρος και άρρωστος, τον άφησαν ελεύθερο. Αναγκάστηκε να γυρίσει ξανά πίσω στην Αθήνα.
Φυσικά, πολλοί ενδιαφέρθηκαν να μάθουν για την τύχη των συγγενών τους που ήταν στο πλήρωμα και τον επισκέπτονταν σπίτι του, για να τους πει τα καθέκαστα. Σε μια Αθηναία, που είχε χάσει τον άντρα της και έκλαιγε σπαρακτικά, ο Ιωάννης Ντερτσίνης της είπε: «Η αφεντιά σου, κλαις για τον άντρα σου. Αμ τι να πω εγώ ο κακομοίρης, που έχασα τ' αβγά και τα καλάθια», φράση που χρησιμοποιούμαι ακόμα και σήμερα με αλλοιωμένη όμως σημασία.
