mathe allios

Ο ζωή της Κινέζας αθλήτριας Βου Μίνσια αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της μη τήρησης του «ευ αγωνίζεσαι».

Στους ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου (2012), η Βου Μίνσια αναδείχθηκε για τρίτη συνεχόμενη φορά χρυσή ολυμπιονίκης στις καταδύσεις των 3 μέτρων. Μια ημέρα μετά το σπουδαίο κατόρθωμά της, έμαθε όλη την πραγματικότητα για τη ζωή της: Δεν πληροφορήθηκε μόνο ότι ο παππούς και η γιαγιά της πέθαναν έναν χρόνο πριν, αλλά επίσης ότι και η μητέρα της υποφέρει από καρκίνο του στήθους.

Η Βου έχει μπει εδώ και 10 χρόνια στο κινέζικο «Πρόγραμμα 119», ένα σχέδιο για την δημιουργία Ολυμπιονικών. Το πρόγραμμα που δημιουργήθηκε το 2001 (όταν και έμαθε το Πεκίνο ότι ανέλαβε την Ολυμπιάδα του 2008), περιλαμβάνει καθημερινή προπόνηση και καμία είδηση από το έξω κόσμο, προκειμένου να συνεχίσουν οι αθλητές αποκομμένοι και απερίσπαστοι την προετοιμασία τους.

Όπως λέει ο πατέρας της Βου, «ποτέ δεν της λέγαμε τα νέα του σπιτιού. Της κρύψαμε ακόμα και το θάνατο του παππού και της γιαγιάς της. Μάλιστα όταν πέθανε η γιαγιά της, ήταν σαν να το είχε διαισθανθεί καθώς μας ρωτούσε εάν είναι καλά. Έπρεπε να της λέμε ψέματα, λέγαμε συνέχεια ότι όλα είναι καλά. Έχουμε εδώ και καιρό καταλάβει ότι η κόρη μας, δεν μας ανήκει ολοκληρωτικά».

Οι γονείς της ταξίδεψαν στο Λονδίνο για να δουν την κόρη τους, αλλά δεν τους επιτράπηκε να την συναντήσουν μέχρι να γίνει ο τελικός. Μάλιστα η επικοινωνία τους ήταν ένα γραπτό μήνυμα που την ειδοποίησε ότι έφθασαν στην βρετανική πρωτεύουσα. Κάπως έτσι λοιπόν «φτιάχνονται» οι Ολυμπιονίκες στην Κίνα, όπου μάλλον έχει χαθεί το αθλητικό ιδεώδες και το νόημα του αθλητισμού.

...επιμέλεια: Ευάγγελος Χόβολος

Πηγές: www.sportdog.gr, www.gazzetta.gr, www.sport895.com, www.telegraph.co.uk