Δημοφιλέστερα εβδομάδας
-
Τα Στρουμφάκια είναι μια φανταστική κοινότητα από μικρά γαλάζια πλάσματα τα οποία ζουν στο Στρουμφοχωριό μέσα στο δάσος. Είναι... -
Για τους θαυμαστές του διάσημου μάγου παρουσιάζονται όλα τα ξόρκια της σειράς. Accio → Το ξόρκι Κλήτευσης. Καλεί ένα συγκεκρι... -
Η συγκεκριμένη φράση προήλθε από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Την εποχή της Τουρκοκρατίας ζούσε στην Αθήνα ο Αλβανός Κιουλάκ Βογι... -
Το ήξερες πως το εθιμικό του τσουγκρίσματος καθιερώθηκε την περίοδο του Μεσαίωνα; . Την εποχή του Μεσαίωνα, δεν τσούγκριζαν τα ποτήρι... -
Το ψυχολογικό τεστ που ακολουθεί εξιστορεί μια υποθετική ιστορία. Οι αποφάσεις που θα πάρεις θα σου δώσουν μια ''εικόνα'&#...
Δημοφιλέστερες αναρτήσεις
-
Τα Στρουμφάκια είναι μια φανταστική κοινότητα από μικρά γαλάζια πλάσματα τα οποία ζουν στο Στρουμφοχωριό μέσα στο δάσος. Είναι...
-
Για τους θαυμαστές του διάσημου μάγου παρουσιάζονται όλα τα ξόρκια της σειράς. Accio → Το ξόρκι Κλήτευσης. Καλεί ένα συγκεκρι...
-
Το ψυχολογικό τεστ που ακολουθεί εξιστορεί μια υποθετική ιστορία. Οι αποφάσεις που θα πάρεις θα σου δώσουν μια ''εικόνα'&#...
-
Το ήξερες πως το εθιμικό του τσουγκρίσματος καθιερώθηκε την περίοδο του Μεσαίωνα; . Την εποχή του Μεσαίωνα, δεν τσούγκριζαν τα ποτήρι...
-
Η συγκεκριμένη φράση προήλθε από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Την εποχή της Τουρκοκρατίας ζούσε στην Αθήνα ο Αλβανός Κιουλάκ Βογι...
-
Το τέλος της σειράς μόνο « Happy End » δεν επιφύλαξε, καθώς και οι δυο πρωταγωνιστές και ήρωες αυτοκτονούν. Στο τελευταίο επεισό... -
Εκτός από το όνομά τους που διαφέρει αισθητά, οι αλιγάτορες ζουν κατά κανόνα σε γλυκά νερά. Οι κροκόδειλοι (εικόνα αριστερά) από τη... -
Αφετηρία της παραπάνω φράσης αποτέλεσε η πόλη των Ιωαννίνων. Στην λίμνη της πόλης, ανέκαθεν δούλευαν οι ψαράδες της περιοχής, καθώς... -
Κι όμως είναι μύθος ότι η στρουθοκάμηλος κρύβει το κεφάλι της στην άμμο. Αν το έκρυβε θα πέθαινε ασφαλώς από ασφυξία. Η πραγματικ... -
Η συγκεκριμένη φράση έχει τις ρίζες της σε ένα δυσάρεστο γεγονός, αυτό του θανάτου. Παλιότερα, κάθε σπίτι στα χωριά είχε το δικό ...
Ο Ιπποκράτης ανακάλυψε την ασπιρίνη
Κι όμως ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε την ασπιρίνη δυο χιλιετίες πριν την ανακάλυψή της.
Στα χρόνια του πατέρα της Ιατρικής, όταν κάποιος σφάδαζε από πόνους, του δινόταν από τον Ιπποκράτη να μασήσει μερικές φλούδες από κορμό ιτιάς, ενός δέντρου που το έβρισκε κανείς σχεδόν παντού. Μπορεί η εν λόγω διαδικασία να παραπέμπει σε γιατροσόφι, αλλά η αλήθεια διαφέρει αισθητά: Το βασικό συστατικό του κορμού ιτιάς είναι το σαλικυλικό οξύ από το οποίο προήλθε αργότερα και η ασπιρίνη.
Η επόμενη αναφορά για τις ευεργετικές ιδιότητες του σαλικυλικού οξέος γίνεται το 1763, όταν ο Έντμουντ Στόουν πρότεινε οι άνθρωποι να μασάνε φλοιό από τα δέντρα ιτιάς για να αντιμετωπίσουν τους αφόρητους πόνους τους. Μερικά χρόνια αργότερα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το σαλικυλικό οξύ δεν είναι μόνο ένα δυνατό παυσίπονο, αλλά ταυτόχρονα προστατεύει τον ανθρώπινο οργανισμό από τις μολύνσεις.
Βέβαια, το σαλικυλικό οξύ είναι ένα εξαιρετικά διαβρωτικό για το στομάχι και μέχρι τον 19ο αιώνα είχαν γίνει πολλές προσπάθειες ώστε να περιοριστούν οι παρενέργειές του. Το 1853, κατά τύχη, ο Γάλλος χημικός Σαρλ Φρέντερικ Γκέρχαρντ προκάλεσε τη χημική ένωση του σαλικυλικού οξέως με το χλωρίδιο του ακετυλίου. Χωρίς να το ξέρει, δημιούργησε την ασπιρίνη, αλλά δεν συνέχισε την παραγωγή της μιας και θεώρησε της διαδικασία δημιουργίας της αρκετά περίπλοκη. Έτσι ο τίτλος του πατέρα της ασπιρίνης κατέληξε το 1897 στον χημικό Φέλιξ Χόφμαν, ο οποίος δούλευε για τη γερμανική φαρμακοβιομηχανίας Bayer.
Συντάκτης: Ευάγγελος Χόβολος
